Eens....
Eens…
Als een mooie ballon
Zwevend op de ijle lucht
Vlieg je ver weg van mij
Begin je aan je nieuwe vlucht
Een laatste zachte streling
Je oogjes zijn gesloten
Hoe ik de hemel ook beweeg
Niets kan ze meer ontbloten
Onbeweeglijk lig je daar
Ik pak je handje in de mijne
Waarom is het leven wreed
Kan het zo uit jou verdwijnen
Zweef oneindig ver omhoog
Laat een engel je bewaken
Eens zal ik je wederzien
Als onze geesten elkaar raken
Als een mooie ballon
Zwevend op de ijle lucht
Vlieg je ver weg van mij
Begin je aan je nieuwe vlucht
Een laatste zachte streling
Je oogjes zijn gesloten
Hoe ik de hemel ook beweeg
Niets kan ze meer ontbloten
Onbeweeglijk lig je daar
Ik pak je handje in de mijne
Waarom is het leven wreed
Kan het zo uit jou verdwijnen
Zweef oneindig ver omhoog
Laat een engel je bewaken
Eens zal ik je wederzien
Als onze geesten elkaar raken
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Zondag, augustus 12, 2001 20:23 |
| mooi....ontroerend...lief juist zoals ik je ken cathje jij hebt het juiste gevoel.......... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||