Is er iets wat ik kan zeggen
wat jouw lijden mogelijk draaglijker maakt,
wat jouw ogen nog eenmaal kan laten schitteren?
Het doet pijn jou zo te zien
zo mager, zo levenloos
ogen diep verzonken in hun kassen
lippen gebarsten, uitgedroogd
vertrokken tot een smalle streep
en je lichaam,
ik kan elk botje zien
broos, en onbeweeglijk
Elke ademhaling een pijnlijk stapje dichterbij
bij het zalige dood zijn
Het doet pijn jou zo te zien
je leven verloren in tijden van bloei
langzaam gemarteld door ziekte
je verhaal verteld in goed verleden
in vooruitzicht lijden tot de dood
Je kent je ziekte, ook je familie besmet
onwillend voor jou te zorgen
jij kunt hen niet gauw genoeg gaan
ze zien enkel het geld dat je kost
voor die drie druppels water
Het doet pijn jou zo te zien
voor dood achtergelaten in het schuurtje
niemand die zich over je ontfermt
je hand vasthoudt
je een laatste kus geeft
met zachte stem tegen je praat
je bent zo alleen, je ligt daar maar...
Ik weet wel troost helpt niet meer
en mijn hart breekt
als ik bedenk dat ik wat had kunnen doen
Aids, en de Derde Wereld, geen geld voor medicijnen, verstoten worden door familie, niet voldoende mogelijkheden voor opvang, geen stervensbegeleiding, enz. enz. Een poosje terug een documantaire gezien, wat ik toen voelde geeft dit gedicht bij lange na niet weer, wij kunnen wat doen.
| Mathilde: | Dinsdag, april 05, 2005 21:55 |
| kippenvel... | |
| The King Cobra: | Dinsdag, april 05, 2005 21:16 |
| Stil gelezen...... |
|
| Sement: | Dinsdag, april 05, 2005 20:43 |
| Stilte.. Mooi gedicht.. |
|
| Rani: | Dinsdag, april 05, 2005 20:31 |
| Kippenvel Stilte heerst Geen woorden Slechts een koude rilling Zo mooi geschreven, maar zo droevig, knap gedaan. En ja, wij kunnen er wat aan doen !! Love, R. |
|
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2005 | ||
| Thema's: | ||