Het strand van Sardinië
De zon slaagt met volle zweepstralen
en
binnen de stille omarming van de zeeoevers
sluipen wij naakt in elkaar.
De diamantjes in je ogen
snijden
het brandende liefdeslicht
tot weelderige kleurenbogen
en
jouw kussende lippen strelen
als een masker van narcose.
Mijn vingers slurfen over
het warme zand van je lichaam
op zoek naar het verborgen voedsel
van je zachtheid.
Toch mag ik niet dromen
van een perfecte liefde:
Waar nu jouw zon is
wacht ’s nachts misschien
de eenzaamste duisternis.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, april 06, 2005 17:29 |
| graag gelezen!!!maar bij jou blijft de zon knufliefs--hiljaa-- |
|
| Fri..: | Woensdag, april 06, 2005 15:03 |
| Pff..serge, wat mooi geschreven zeg ! (Heb het al 3 keer nagelezen) het einde is mooi, al mag je altijd dromen van een perfecte liefde, dromen zijn van jou:) De beeldspraak is weer verbluffend! Lieve liefs, Frida |
|
| Fortune: | Woensdag, april 06, 2005 11:25 |
| Sunset heeft gelijk.. Maar het einde maakt jou gedicht toch wel realistisch.. Niets is perfect, of kan perfect zijn.. Daar heb je wel gelijk in.. Je bent reeël.. Mooi geschreven! liefs, Samantha |
|
| sunset: | Woensdag, april 06, 2005 09:11 |
| Een liefdevol maar tegenstrijdig gedicht. Zeker het laatste gedeelte staat onverwachts haaks op het voorgaande. Liefs / sunset |
|
| Rien de Heer: | Woensdag, april 06, 2005 07:35 |
| Wow....prachtig, echt een meesterwerkje vol met liefde geschreven. Groetjes, Rien. |
|
| Lia : | Woensdag, april 06, 2005 06:37 |
| prachtig gedicht... graag gelezen.. liefs, Lia |
|
| Renate-td-: | Woensdag, april 06, 2005 00:46 |
| Laat je volledig in narcose kussen tot de zon weer opkomt.. Een pracht,.. vooral de tweede strofe. Liefs, en weltrusten, Renate |
|
| Edwin van Rossen: | Woensdag, april 06, 2005 00:46 |
| Een perfect gedicht voor een perfecte liefde. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sergev2005 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2005 | ||
| Thema's: | ||