Windmolens
Zuiderzee, eens heel bescheiden
Deel van zeeën, oceanen.
De afsluitdijk maakte een einde
Aan golven en orkanen.
IJsselmeer ging je toen heten
Maar bleef ’t domein der visserman,
Van de vangst was goed te eten
Maar daar kwam ook een einde an.
Een deel van ’t meer werd drooggelegd,
Voor velen toch nog te traag,
Het was broodnodig, moet gezegd
Naar huizen was reeds te lang vraag.
De stenen, staal en het beton
Spoten als onkruid uit de grond.
Er werd gebouwd waar men maar kon;
Zodat de mens zijn eigen stekkie vond.
Op de bodem, van eens een zee,
Ontstonden uitgestrekte landerijen,
Oogstrelend was het daar benée.
Ook welvaart ging toen goed gedijen.
Maar schoonheid wordt hier niet oud:
Windmolens, het blijft aan me vreten,
Wordt Flevoland een palenwoud?
Als Lely dit ooit had geweten……….
Han Janzen 08-08-'05
sunset: | Woensdag, april 06, 2005 18:34 |
Met graagte gelezen. Liefs / sunset |
|
lommert: | Woensdag, april 06, 2005 13:47 |
Windmolens,...tja...de mensheid groeit en groeit....we willen allemaal van stroom voorzien worden...alternatieven zijn er genoeg, maar het olierijkdom en diverse 'grootheden'houden het kunstmatig in stand.Wat dacht je van zonneenergie waar geen subsidie meer op gegeven wordt...het ligt nu zo goed als stil willem |
|
Marina van Vledder: | Woensdag, april 06, 2005 12:05 |
Mag ik je verzoeken de titel ook in kleine letters te plaatsen? Deze worden handmatig aangepast, en het gedicht kan er zelfs om gewist worden. groet, Marina |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2005 | ||
Thema's: |