Ik stil mijn honger met woorden
met lege klanken in de nacht.
Ik verzadig mijn verlangen
met diepe dromen van wat ik veracht.
Ik hou ermee op,
maak een einde aan mijn pijn.
Ik zet stil een punt,
accepteer mijn lege zijn.
Ik vertrek nu met spoed,
vlieg verloren door de lucht.
Ik pak niets meer in,
ga naakt en natuurlijk deze vlucht.
Ik laat het maar gaan,
vergeet het doel en de zin.
Ik verlaat mijn bestaan,
doe er nu niks meer in.
Ik geef het maar op,
sla mijn ogen zwijgende neer.
Ik word morgen weer wakker,
verwacht stil mijn laatste keer.
Ik adem nog eens diep
alle pijn rustig in.
Ik ga ervandoor,
laat het los met tegenzin.