Donkere val..
De omringende eenzaamheid
beperkt de wereld om mij heen
Voert mij mee naar donkere kloven
die zo diep zijn dat het lijkt
alsof de aarde doormidden splijt
Het gat waarin ik val is de illusie
van een bodemloze put
Waarin alleen de kluizenaar zich vestigt
In een huis achter de maan
om zich met de stilte te verstaan
De beklemmende duisternis zwijgt
en laat mij dromen van wonderen
die zeven keer geschieden
Laten zien hoe magisch de wereld is
en hoe betoverend de duisternis
Het besef dat niets mijn val kan breken
is een sluipende gedachte
dat alleen de bij zijn leven rekt
door zich aan zijn angel te overgeven
en ik mijn tranen erkenning moet geven
maar ik blijf vallen in het niets...
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Zaterdag, april 09, 2005 13:20 |
| Mooi, en (weer) droef gedichtje, maar met magische beeldspraak. Graag gelezen, Serge |
|
| Lia : | Donderdag, april 07, 2005 17:08 |
| mooi geschreven fortune.. knuffie, Lia | |
| Superstar Sabi: | Donderdag, april 07, 2005 16:13 |
| heel mooi Fortune. Eens kom je toch bij de grond!!! | |
| psych: | Donderdag, april 07, 2005 15:31 |
| magisch,ik verwelkom dit schrijven met diep respect,,,liefs,,,elze,,, | |
| sunset: | Donderdag, april 07, 2005 14:50 |
| Mooie voelbare gevoelsverwoording. Met respect gelezen. Liefs / sunset |
|
| Rani: | Donderdag, april 07, 2005 14:41 |
Sta mij toe.. Ik breek uw val.. -mooi gedicht maar erg droevig- Love, R. |
|
| tarierabombom: | Donderdag, april 07, 2005 14:38 |
| mooi... je verbaast me telkens weer... kus sofie |
|
| natje1711: | Donderdag, april 07, 2005 14:38 |
| heel mooi geschreven, blijf zo verder doen groetjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2005 | ||
| Thema's: | ||