Onmogelijk
Nog maar een paar dagen
Dan zal ik bij je zijn
En zal je kunnen aanschouwen
Dit doet echt pijn.
Tranen zullen stromen
Mijn hart zal vergaan
Maar de liefde die ik heb
Zal blijven bestaan
Onmogelijke dingen
Levend in mijn hart
Wetend dat het niet kan
Weer een nieuwe start?
Een impuls zegt mij te vergeten
Wat er is gegroeid
En wat mij nu al tijden
Ja weken heeft vermoeid.
Vergeten is onmogelijk
Het doet teveel pijn
Want ik weet dat wat ik wens
Nooit zal kunnen zijn.
13-08-01
Dan zal ik bij je zijn
En zal je kunnen aanschouwen
Dit doet echt pijn.
Tranen zullen stromen
Mijn hart zal vergaan
Maar de liefde die ik heb
Zal blijven bestaan
Onmogelijke dingen
Levend in mijn hart
Wetend dat het niet kan
Weer een nieuwe start?
Een impuls zegt mij te vergeten
Wat er is gegroeid
En wat mij nu al tijden
Ja weken heeft vermoeid.
Vergeten is onmogelijk
Het doet teveel pijn
Want ik weet dat wat ik wens
Nooit zal kunnen zijn.
13-08-01
Reacties op dit gedicht
| butterfly: | Maandag, augustus 13, 2001 20:16 |
| prachtig! Wijze keuze! take care |
|
| Robski: | Maandag, augustus 13, 2001 10:11 |
| *diepe zucht* Ik weet precies waar dit gedicht over gaat.. Ik kan maar weinig zeggen.. :( Heel, heel veel sterkte en dat de liefde van de vriendschap de leegte in je moge verzachten... I'm always around if you wanna talk.. |
|
| pramodah: | Maandag, augustus 13, 2001 07:39 |
| Mooi gedicht Ben zo voel ik mij ook......................... sterkte Pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||