IK KOESTER ZACHTE SCHEMER
Ik koester zachte schemer
Vliegen spelen ongestoord,
ze landen en bewegen.
De warmte is ongehoord.
Het geel vraagt snel om regen.
Het rechtgekante polderland,
de zomer trillend in de verte.
Loomheid laat de klokken slaan,
het zware werken is gedaan.
Ik koester zachte schemer
als stilte in mijn hand.
Een vogel vliegt in laatste zonnestralen
bijeen gescharreld op het land.
wil melker
13/08/2001
Reacties op dit gedicht
| BeČrtje: | Zaterdag, augustus 18, 2001 22:46 |
| Onmogelijk om me hierin in te leven, Onmogelijk om er echt van te genieten. (sorry, 'k ben maar eerlijk) Voor mij persoonlijk... Kon je me maar tonen wat je bedoelt... |
|
| Sheena: | Maandag, augustus 13, 2001 12:55 |
| zoete zomerzucht..... Sheena |
|
| pramodah: | Maandag, augustus 13, 2001 10:14 |
| prachtig wil....... je blijft me verbazen........ | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||