Schijn
Leeg,
Gevangen door de angst,
Bedolven door tranen,
De pijn heeft weer een vangst.
Verlaten door jezelf,
Gedachtes dwalen door je hoofd,
Bedolven door de pijn,
Heeft een traan je vreugde gedoofd.
En niemand die je snapt,
Je probeert je vrolijk te uiten,
De krassen zitten diep van binnen,
De vreugde zit als schijn van buiten.
Je kan niks uitleggen,
Dat doet veelte veel pijn,
De leugen komt te boven,
De waarheid was slechts schijn.
Gevangen door de angst,
Bedolven door tranen,
De pijn heeft weer een vangst.
Verlaten door jezelf,
Gedachtes dwalen door je hoofd,
Bedolven door de pijn,
Heeft een traan je vreugde gedoofd.
En niemand die je snapt,
Je probeert je vrolijk te uiten,
De krassen zitten diep van binnen,
De vreugde zit als schijn van buiten.
Je kan niks uitleggen,
Dat doet veelte veel pijn,
De leugen komt te boven,
De waarheid was slechts schijn.
Reacties op dit gedicht
| Vervelende meid: | Vrijdag, april 08, 2005 10:42 |
| ja ..ben ik het mee eens :D | |
| Gratieenliefde: | Donderdag, april 07, 2005 23:32 |
| Voor iemand die het niet uit kan leggen vind ik toch dat je het heel goed verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pluisje6 | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2005 | ||
| Thema's: | ||