Blaren
Werd ik heen en weer geslingerd
Door mijzelf, door jou, de bomen
Lijk ik weer niet te ontkomen
Wilde ik eens lichte dromen
Of hogerop, de lucht ontmoet
Dan vlocht ik alle takken samen
Tot een weg waar we dan kwamen
Blaren roepen onze namen
Een eenzaam bos, temeer omdat
Mijn keuze op de takken steunt
Wankel, door de wind beleund
Ach, als ik enkel jou maar had…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Maya-Bou | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2005 | ||
| Thema's: | ||