Mijn gevoelens voor jou,
ze bleven steeds maar komen.
Mijn gevoelens voor jou,
ze waren nog groter dan de hoogste bomen.
Mijn gevoelens voor jou,
ze gingen altijd blijven duren.
Maar opeens kreeg ik het hard te verduren.
Jij begon met een vriendin,
en ik, mij zag je niet meer staan.
Mijn gevoelens verdwenen,
ze waren stillaan aan het vergaan.
Maar toen, die dag,
keek je me weer aan, met die lichtjes in je ogen.
De lichtjes van toen,
sindsdien, blijven de vlinders terugkomen.
Mijn vlinders voor jouw die aan het verdwijnen waren,
opeens waren ze terug waar ze vroeger zaten.
Telkens als ik nu aan je denk,
telkens als ik nu over je spreek,
voel ik iets raars in mijn buik,
de vlinders zijn terug.
Zou dit liefde zijn?
Ik hoop het, en ik blijf geloven dat die vlinders er die dag bij jou ook nog waren.
Dikke kus