De wind spint uit de nevelen
De wind spint uit de nevelen
een wollen deken van mist
waarin de geesten zich verhullen
als spoken in vergane tijd
die zichzelf heeft afgeschaft als
een mooi verhaal dat er ooit was
en telkens weer opnieuw begint
maar nooit eindigen wil
aan de vage lijnen in het zand
die getrokken werden als grenzen
tussen de fabels en de realiteit
van een geheim wonderland
Tussen fictie en werkelijkheid
Droom ik mijn droom
Van wat zou kunnen zijn
Een verhaal zonder grenzen
Een begin nog zonder einde
Verhult in een deken van mist
Waarin geesten verhullen
Wat er is en wat ik mis
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2005 | ||
| Thema's: | ||