S,avonds rond een uur of negen,
kregen wij t droevige bericht.
Je was van ons ontnomen,
je was op je weg naar t licht.
Woorden kunnen niet omschrijven,
wat wij met z,n allen voelde.
De nog zo jonge,sprankelende Emily,
was zij echt degene die ze bedoelde?
Een hoop verdriet en ongeloof,
rijsde in ons naar boven.
Het was zo onwerkelijk,
we konden t niet geloven.
Ook in je eigen stamkroeg,
zijn alle mensen in diep verdriet.
Jij die niet meer door die deur zou komen,
en niet meer zou vragen om dat ene mooie lied.
Herinneringen,zijn wat we nu ophalen,
die leuke momenten koesteren we diep.
Meegalmen op Marco Borsato,
of jij die hard door de regen liep.
Lieve Emily,rust in vrede,
en vindt je weg naar boven.
Je zit in onze harten,
jouw kaarsje zal nooit doven.
veel liefs van je vrienden,natas,den en mel.
ter nagedachtenis aan een vriendin die op 05-04-2005 aan haar laatste reis begon..