Iedere dag verslechtte je gezondheid,
maar toch kon je die vreselijke stokken niet laten.
Toen ik je zei dat ik je niet kwijt wou,
vertelde je me dat je altijd bij me ging blijven.
Je voelde je zwakker worden,
en wou afscheid van ons nemen.
Je kwam naar me toe
terwijl je ogen zich met tranen vulden...

Ik voelde mijn hart breken,
en de tranen die langs mijn wang naar beneden wilden.
Ik zag hoe moeilijk je het had
en wou je helpen.
Je legde je vinger op mijn mond,
en haalde een beer te voorschijn...

Ik nam de beer voorzichtig vast
en zag dan pas dat er een lange brief bijzat.
Ik wilde hem lezen
maar je zei dat ik moest wachten.
Ik nam je vast
en jij mij.
Ik voelde je lichaam zwakker worden,
en voelde je hoofd tegen mijn schouder.
Je lichaam was plots heel koud,
en niets bewoog,
zelfs de vogels die buiten hun lied zongen zwegen,
alles was stil...

Ik besefte dat je niet meer bij ons was,
en liet je zachtjes los,
je levensloze lichaam zakte door elkaar...

De watervloed kwam bij me los,
en toen ik naar de beer keek,
zag ik,
dat je altijd bij me gaat blijven,
de dood is geen afscheid...

- 16 -