De drang om te leven laat ik varen
de duisternis van de dood
omarm ik als mijn levenslicht
om het verlangen wat te bedaren

de toekomst heeft niet langer een doel
ik hoef niet te trouwen
ik wil geen kinderen
de dood is het enige waar ik wat voor voel

in de mist die haast geen licht doorlaat
voel ik me alleen
zoek ik wanhopig
naar iets wat mij laat zien waar het om gaat

ik omarm de duisternis van de dood
als mijn levenslicht
mijn redding
het bloed kleurt de muren rood

als een vage herinnering
vraag ik me even af
weet ik wel wat liefde is
wat achter blijft is verbittering

de pijn en verdriet gaan door merg en been
zie geen uitzicht
voel geen leven
de leegte valt als een deken over me heen







08-04-2005