het laten gaan van dromen was ik al gewend,geen
fantasie of plastische chirurgie haalt mij terug
van wat ik eens zo dacht te zijn,geen handen op mijn schouder
enkel’d vuisten in ’t gelaat ; het spijt mij niet dat de zonnegodin
is gestorven in vol verdriet
ik voel mij samen met het eeuwig zo oud, heb met mijn
laarzen door het modder gesjouwd,mijn stem is in het schreeuwen
reeds verstomd,nu geeuw ik slechts nog met open mond,ik hoef geen
woorden meer,geef mij maar rust,die rust waarom ik vraag,
maar die mij telkens wordt ontnomen [ laat me alleen ]
ik denk dat ik het verborgene maar moet bevrijden
van mijn gespeelde zijn en ik openbaar mij als
een vlucht die het verlang naar begrip reeds heeft verloren
en ik toon mij als een overwinnende verliezer en ik laat mijn vleugels vrij,,,
,,,Psych,,,
| Semara : | Zaterdag, april 09, 2005 16:44 |
| Heel mooi ,graag gelezen!! knuf semaar |
|
| Fortune: | Zaterdag, april 09, 2005 14:19 |
| de frisse lucht in en even een poosje boven de mensen te vliegen.. Lijkt mij ook een heerlijke droom.. En dan vervolgens te landen, en tegen iedereen zeggen hoe bevrijd je je voelt.. Dan is het goed.. liefs, Samantha |
|
| flores: | Zaterdag, april 09, 2005 13:27 |
| Prachtig geschreven..Maar we zouden toch samen gaan vliegen...? Je komt heus wel weer uit de duisternis, wetend dat diezelfde duisternis heus wel weer eens je het licht zal ontnemen. Des te meer reden om te genieten van de dagen dat het lichtje in je schijnt, want als dat lichtje eenmaal schijnt.... Doe voorzichtig, dat is alles wat ik van je vraag.. Veel liefs en wat licht voor jou.. |
|
| *Butterfly*: | Zaterdag, april 09, 2005 12:53 |
| Heeeeel erg mooi, ik wens je fijn weekend toe, Liefs mij |
|
| Will Hanssen: | Zaterdag, april 09, 2005 12:48 |
| Graag wil ik mijn vleugels uitslaan en een stukje met je meevliegen lieve Psych, om daarna weer veilig te landen.......je staat nooit alleen, echt nooit! Liefs, Will |
|
| lommert: | Zaterdag, april 09, 2005 11:30 |
| overdenkend prachtig gedicht willem |
|
| hiljaa: | Zaterdag, april 09, 2005 08:31 |
| zo mooi verwoord dat ik met je wil meevliegen! maar laten we samen met onze twee voeten op de grond blijven en nog wat genieten! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Zaterdag, april 09, 2005 07:43 |
| Mystisch, voelbaar mooi dit. En heel graag gelezen. Liefs (en knuffel) / sunset |
|
| Lievelingetje45: | Zaterdag, april 09, 2005 07:40 |
| Ik bied je mijn hand aan... Trek je omhoog uit de diepte waarin je bent beland... Ik stuur je mijn lichtpuntje toe, eens zal je het redden gaan... Blijf jij moedig vechten, dan vecht ik met je mee! Liefs/Knuffel |
|
| Lia : | Zaterdag, april 09, 2005 06:48 |
| He jij daar... kom eens uit dat gat... hierboven op de berg is het veel mooier.. bloementjes overal.. groen gras... mensen die van je houden.. liefs, Lia |
|
| Irdana: | Zaterdag, april 09, 2005 00:57 |
| ik geef jou wat troost knuffels voor de nacht en hoop dat het jou verdriet wat verzacht zodat morgen het zonnetje ook naar jou weer lacht (als hij schijnt ;))met liefs Irdana je gedicht mooi maar droevig | |
| lovefairy: | Zaterdag, april 09, 2005 00:51 |
| ....jee | |
| Rani: | Zaterdag, april 09, 2005 00:11 |
| Mooi geschreven.. Wel droevig.. Love, R. (slaap lekker dadelijk) |
|
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2005 | ||
| Thema's: | ||