Tegenwoordig kan bijna
niemand het nog:wachten.
Mischien omdat het zinloos lijkt,
maar dat is het echt niet.
Wachten bij een rood licht.
Als voetganger steken velen
toch de straat over:
er is immers geen verkeer?
Wachten bij rode overweglichten.
sommige automibilisten
vinden zelfs die overbodig.
Helaas,af en toe met een
dodelijke afloop.
Wachten bij de dokter:
vreselijk vindt men dat.
En ik?Ik lees alles waar
ik thuis geen tijd voor heb.
Of ik doe een puzzeltje.
Lekker creatief en niet saai.
Zo gaat de tijd vlugger voorbij.
Wachten is zeker niet zinloos.
In het postkantoor kan dit niet.
Je hoopt dan maar een kennis
te zien;kan je nog even wat
bijpraten...
Wachten is eigenlijk een oefening.
Zelfs een uitdaging.
Kan ik dit wel aan?
Hoepak ik dit zinvol aan?
Eenmaal zo ver weet je het wel:
kunnen wachten is nodig.
Het is een vorm van zefdiscipline.
En daar is toch niets mis mee?
Oefenen dus maar!