In plaats van vluchten..
Je kijkt me aan alsof ik
de schoonheid zelve ben
En ik voel me een moment
meer dan hoe ik mezelf ken
Je lacht naar me alsof je
hem voor mij hebt bewaard
En ik voel me een moment
jouw mooie glimlach waard
Een moment..
Mijn realiteit neemt over
en wederom vlucht ik
Op zoek naar zuurstof
voordat ik werkelijk stik
Je hebt gekeken in de
ogen van jouw verdriet
Je hebt gelachen maar
de gevolgen ken je niet
Je bent verloren..
Toch hervind je me weer
en weet me te kalmeren
Voor het eerst kan ik me
je de rug niet toekeren
Want jij brengt me rust
zonder verder enig doel
En in plaats van te vluchten
vertel ik je wat ik voel
Reacties op dit gedicht
| Werner Domroese: | Woensdag, januari 14, 2009 05:16 |
| www.danty.nl: | Zaterdag, april 16, 2005 10:57 |
| JA EEN OVERWINNIG OP JEZELF IS BIJNA HET MOOISTE HOEWEL JE ZELF VERLIEZEN KAN OOK ERG INTERESANT ZIJN....GOED GESCHREVEN ZEG IK | |
| ato: | Dinsdag, april 12, 2005 22:45 |
| Zeer mooi verwoord! Doei! |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, april 10, 2005 22:51 |
| Mooi.... liefs Annemieke |
|
| ++Ikke++: | Zondag, april 10, 2005 18:58 |
| Vind hem ook heel mooi! Liefs, Ikke |
|
| freestyler: | Zondag, april 10, 2005 17:34 |
| heel erg mooi geschreven, fijn dat je iemand hebt gevonden waar je echt jezelf bij kunt zijn! Liefs Barbara |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2005 | ||
| Thema's: | ||