Mijn ouders
Nu is de hel bij ons thuis losgebroken
er zal niet veel meer worden gesproken
Mijn vriendinnen mogen niet meer onaangekondigd langskomen
we moeten van te voren hebben afgesproken
en blijven slapen is al helemaal uit den boze
De komende 8 weken mag ik niet veel weg
wat een pech, wat een pech
Alleen omdat ik moet leren voor een examen
ik snap zelf ook wel dat ik die moet halen
Als ze zo doorgaan raken ze mij kwijt
en bij hun ken ik zeer zeker geen spijt!
Mijn broertje is de enigste die om mij geeft
en daar ben ik blij om, dat je dat maar weet
er zal niet veel meer worden gesproken
Mijn vriendinnen mogen niet meer onaangekondigd langskomen
we moeten van te voren hebben afgesproken
en blijven slapen is al helemaal uit den boze
De komende 8 weken mag ik niet veel weg
wat een pech, wat een pech
Alleen omdat ik moet leren voor een examen
ik snap zelf ook wel dat ik die moet halen
Als ze zo doorgaan raken ze mij kwijt
en bij hun ken ik zeer zeker geen spijt!
Mijn broertje is de enigste die om mij geeft
en daar ben ik blij om, dat je dat maar weet
Reacties op dit gedicht
| irtjuh: | Maandag, april 11, 2005 19:05 |
| heej wijffie, mooi gedichtje goed geschreven!! en mijn gedichtje gaat over basje xxx hvj nwly xxx |
|
| Will Hanssen: | Maandag, april 11, 2005 17:10 |
| Gelukkig dan dat je broertje veel om je geeft...maar toch, al ken ik je ouders niet.....ik denk dat ze tóch het beste met je voorhebben.. Sterkte en liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Audrey1983 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2005 | ||
| Thema's: | ||