Jij staat daar stom,
je zegt je ogen bliksem nogal.
En dan?
Laat mij kwaad zijn,
ik ben je dochter,
maar dat gevoel heb ik niet.
Want jij kent mij niet.
Waarom heb je nooit moeite gedaan om met mij te praten?
Ik ben je vlees en bloed,
vele kennen moeder en dochter gesprekken.
Ik ken die niet,
niet met jou.
Zoveel jaren alles over mij heen laten lopen,
ik wil er vanaf stappen maar het gaat niet.
Zelf mijn bliksemogen maken bij jou geen indruk!