Obsessie
Jou liefde is een " obsessie "
een dwangmatig gevoel.
Je verstikt en klamp je vast...
je vervormt de boel.
Je liegt je eigen leugens,
en gelooft ze zelf telkens weer.
Je verstikt en klamp je vast...
keer op keer.
Je houd gevangen ,en je laat niet meer los.
Je ben de weg kwijt...
Ziet door de bomen .., absoluut geen bos.
Je breekt en verwoest ,
en je " ontneemt " dat onbezorgde kinderlijke geluk.
Je verstikt en klamp vast...
En maakt door je eigen obsessie
een kind helemaal stuk.
een dwangmatig gevoel.
Je verstikt en klamp je vast...
je vervormt de boel.
Je liegt je eigen leugens,
en gelooft ze zelf telkens weer.
Je verstikt en klamp je vast...
keer op keer.
Je houd gevangen ,en je laat niet meer los.
Je ben de weg kwijt...
Ziet door de bomen .., absoluut geen bos.
Je breekt en verwoest ,
en je " ontneemt " dat onbezorgde kinderlijke geluk.
Je verstikt en klamp vast...
En maakt door je eigen obsessie
een kind helemaal stuk.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mc | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2005 | ||
| Thema's: | ||