Onhoorbaar gefluister

Onhoorbaar, geheimzinnig gefluister.
In `t bijna donker, schemerduister.

Langzaam breekt de nacht open,
met miljarden sterren als haar ogen.

De wind fluistert in mijn oor
en suist ondeugend verder, ervandoor.

Haar taal is onverklaarbaar,
mijn interesse onbedwingbaar.

Haar sporen nalatend in ritselende bomen,
een dwarrelend veertje, door haar meegenomen.

Laat mij maar lekker verder dromen....

Geschreven door

kim_zegt**

Reacties op dit gedicht

kim_zegt** vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Dinsdag, april 12, 2005 10:02
Mooi dromend, mystiek verwoord. Liefs / sunset

Sunflower Ria:	Dinsdag, april 12, 2005 00:58
droom maar prachtig slaap zacht liefs en knuffel SunflowerRia

psych:	Dinsdag, april 12, 2005 00:12
slaap ze,,mooi gedicht,,,liefs,,,elze,,,

Over dit gedicht