weten van je ziel
Ik vlieg op wolken van gemis,
armen zwierend om je heen.
Ik voel je adem.
Vaarwel stilte!
Hopelijk niet tot snel.
Tranen gaan gepaard,
alsjeblieft hou ze tegen.
Ik wil enkel je zien,
je warmte naast me voelen!
Verdwijn niet onder de dekens...
Woorden worden gesproken,
omgekeerd dan bedoelt!
Blijf blindelings vertrouwen
op de geschiedenis tussen ons twee,
ook al is de tijd vervlogen.
En ik waag het erop,
grijp naar het weten van je ziel.
Hef je armen omhoog
kruip dicht tegen je aan,
onze hartslag één.
Reacties op dit gedicht
| melissa franken: | Zaterdag, juli 23, 2005 22:30 |
| aww hij is mooi echt waar. xxx p.s ga ff al je gedichten langs hahaha |
|
| ana (stacia): | Maandag, april 18, 2005 13:10 |
| Wow ... adembenemend. Like it ! liefs ana |
|
| Godsend: | Dinsdag, april 12, 2005 20:20 |
| zoooowww....mooi, ondoorgrondelijk...alleen voor jullie twee. well done meis!! |
|
| ricardo lover: | Dinsdag, april 12, 2005 17:39 |
| wauww mooi gedicht heb je reageer je ook ff op de mijne?:$ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Trilala | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2005 | ||
| Thema's: | ||