Pijn slijt, liefde blijft
Pijn slijt, liefde blijft
Het gemis van een overledene,
de onmacht, het waarom.
De immense pijn,
het ondraaglijke verdriet.
De pijn slijt,
maar de liefde blijft.
De herinnering,
aan alle mooie dagen.
Ooit elkaar weer treffen,
samen als een ster verder.
Zonder de wreedheid,
van deze wereld.
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2005 | ||
| Thema's: | ||