Verdwenen
Je lachte nog even
voordat je ging
zwaaide huizenhoog
en verdween uit m'n leven
en ik keek naar je achterkant
zelfs mooier dan het paradijs
tot waar je haren reikten
zo werd je niemand
en de lach verstilde
toen je verdween
knikte voorzichtig, huilde
want alleen jij
alleen jij
zou ooit weten wat
ik wilde
voordat je ging
zwaaide huizenhoog
en verdween uit m'n leven
en ik keek naar je achterkant
zelfs mooier dan het paradijs
tot waar je haren reikten
zo werd je niemand
en de lach verstilde
toen je verdween
knikte voorzichtig, huilde
want alleen jij
alleen jij
zou ooit weten wat
ik wilde
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, april 14, 2005 14:49 |
| Schitterend! Liefs / sunset |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, april 14, 2005 00:35 |
| Beetje triest maar ondanks dat wel mooi. Groetjes, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Eveline22 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2005 | ||
| Thema's: | ||