Zo stel ik mij gemis voor
Als een gepensioneerde herder die ‘s nachts
zijn schapen telt om slaap te kunnen vatten,
Als een boom al zijn bladeren verliezend
bij de gedachte aan zomer,
als een gebroken man die de
traagheid van tijd ondergaat.
Net als verdriet dat zich het geluk
maar al te goed herinnert,
als een utopie
die het verlangen naar niet kan loslaten,
een ontredderde ziel
die zijn lichaam verkocht aan de dood.
Zo stel ik mij gemis voor.
want als een beeldhouwer die de tijd uithouwt
ben ook ik op zoek,
naar dat ene beeld dat
me voorgoed is bijgebleven,
dat tronend in herinnering
te keer gaat in razernij.
Zo stel ik mij gemis voor
als alles wat blijft
Als ik voorgoed van jou verlies.
Over dit gedicht
| Auteur: kuinka voite | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2005 | ||
| Thema's: | ||