Rode Roos
Afscheid kon ik niet nemen
Je vertrek was plotseling
Met 1 enkele roos in je lievelingskleur rood
Loop ik met moeizame passen naar jou toe
Het lijkt een eeuwigheid voor ik bij je ben
Met pijn in mijn hart kijk ik naar je levenloze lichaam
Ik kán geen afscheid van je nemen
Ik kan geen afscheid nemen van mijn geliefde
Je vulde mijn leven met liefde, blijdschap en nu ook met tranen
Hoe kun je mij hier nu zo achterlaten
Nu lig je daar met mijn rode roos tussen je vingers
Ik zal je nooit vergeten!
Je vertrek was plotseling
Met 1 enkele roos in je lievelingskleur rood
Loop ik met moeizame passen naar jou toe
Het lijkt een eeuwigheid voor ik bij je ben
Met pijn in mijn hart kijk ik naar je levenloze lichaam
Ik kán geen afscheid van je nemen
Ik kan geen afscheid nemen van mijn geliefde
Je vulde mijn leven met liefde, blijdschap en nu ook met tranen
Hoe kun je mij hier nu zo achterlaten
Nu lig je daar met mijn rode roos tussen je vingers
Ik zal je nooit vergeten!
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Maandag, februari 25, 2013 22:21 |
| Heel mooi geschreven en erg herkenbaar voor een ieder die een dierbare is verloren, maar toch heel eigen en persoonlijk! Dikke knuffel | |
| j.k: | Woensdag, augustus 15, 2001 00:16 |
| ik stuur je de wind om je tranen te drogen.. ik stuur je de zon om je hart weer te verwarmen.. ik stuur je een regen die je pijn meevoerd diep diep in de grond.. veel liefs en sterkte Jeanique |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lucy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||