Nooit...

Nooit hebben we elkaar heel goed leren kennen
Nooit hebben we elkaar kunnen knuffelen
Nooit hebben we met elkaar sirieus kunnen praten
Nooit heb ik in je armen kujnnen schuilen en jij niet in de mijne
Nooit heb ik je al m'n liefde mogen geven
Nooit hebben we samen iets kunnen doen
Nooit die warme armen om me heen
Nooit een kusje op m'n mond

Waarom hebben we dan een koppel geweest?
Om elkaars tijd te verspillen?
Om elkaar alleen maar verdriet te doen?
Om elkaar alleen maar pijn te doen?
Omdat we dachten dat onze relatie tog zou lukken?
Omdat we elkaar tog graag zagen?

Waar was die liefde dan? :(
Waarom ben ik dan nog steeds verliefd?
Waarom kan ik ze dan gewoon niet vergeten?
Waarom al die verdomde tranen?
Waarom waarom al die vragen
er komt toch nooit een antwoord op...

Nooit ga ik je kunnen vergeten,
omdat je me zo diep hebt geraakt
en me op sommige momenten hebt gekraakt
Waarom het zo is moeten gaan zal niemand kunnen zeggen
Of weet jij het misschien??