Rennen
Zwetend ren ik het park door
m`n eigen voetstappen is alles wat ik hoor.
Al het andere is stil, of gaat aan mij voorbij,
probeer niet te denken aan de priemende steken in m`n zij.
Ik laat me hypnotiseren door m`n voetstappen,
die ritmisch tegen het natte grind klappen.
M`n ademhaling is snel maar regelmatig,
kijk naar de hemel, waar de zon verschijnt
zij verwarmd het park en de straten gelijkmatig
Ik heb me in tijden niet zo goed gevoeld,
het lijkt wel of dit allemaal voor mij is bedoeld.
Als het mooi weer is in de ochtend
laat ik m`n lichaam vaak even aan de dag wennen,
door samen met de opkomende zon,
een half uurtje door het park te rennen..
Joyce1991: | Vrijdag, april 15, 2005 20:46 |
heey wat een leuk gedicht zeg! Hoe je op zo'n leuk idee komt ! | |
Auteur: kim_zegt** | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 april 2005 | ||
Thema's: |