stoned
Wegzinkend in dromen
vervagen gedachten
dansende bomen
wie had dat kunnen verwachten
Jezus wat heb ik een droge mond
bewegingen lijken te vertragen
verdwaasd kijk ik in het rond
gevoelens beginnen te vervagen
Mijn lichaam voelt zwaar
mijn ogen kunnen amper open
voelt net of ik in een wiebelend bootje vaar
ik kan amper meer lopen
‘t Is net of ik niet beweeg
maar de wereld onder mij draait
ik voel me goed, niet raar of leeg
hoor hoe de wind hard waait
Zintuigen lijken te verscherpen
het gras lijkt groener dan het is
hoor hoe de vogels sjerpen
alles lijkt anders, of heb ik het mis
Denkend flarden van rare gedachten
vraag me af wie deze wereld bewoont
ach, ik had het kunnen verwachten
ik ben gewoon verschrikkelijk stoned
15-04-2005
Reacties op dit gedicht
| Weynita: | Vrijdag, mei 06, 2005 17:29 |
| ... :p | |
| Fascinate: | Zaterdag, april 16, 2005 13:50 |
| (: Stoned zijn is geweldig. En mensen die het nog nooit hebben gebruikt kunnen ook niet oordelen vind ik. Mooi gedicht, heel herkenbaar ook. Kusje |
|
| sunset: | Zaterdag, april 16, 2005 12:35 |
| Hm ... ik hou niet van 'stoned' zijn (tenzij stoned van het leven, de liefde). Uiteindelijk is elke verslaving een vijand (en heel dikwijls een stile moordenaar). Liefs / sunset |
|
| Niniki: | Zaterdag, april 16, 2005 00:35 |
| En dan kom je weer in de realiteit........... en valt het zo verschrikkelijk tegen. Niniki |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2005 | ||
| Thema's: | ||