Vrij
Regendruppels vallen naar benenden
Mijn troosteloze blik staart uit het raam
Is het echt al zolang geleden?
Dat ik jou heb moeten laten gaan?
Ik weet het nog zo goed,
Die dag dat ik het te horen kreeg
Voor mijn ogen werd het zo zwart als roet
Ik miste je meteen, ik voelde me zo leeg
De schuldige ben ik
Want ik was toch je vriendin die je helpen moest?
Toen ik je brieven las, gaf ik geen kik
Ik durfde niets, en hield me koest
Jij, diegene waar ik zoveel om gaf
Je bent zomaar gegaan
En ik kon niets doen, en voelde me zo laf
Ik had je moeten tegenhouden.. Alweer een traan
Nu ben ik je kwijt,
En ik wil je terug, hier bij mij
Misschien dat het gevoel vergaat, van tijd tot tijd
Maar aan de andere kant je hebt wat je wou, je bent echt vrij
Je zei dat je wilde gaan,
Maar dat je me altijd missen zou
Dat je altijd in mijn hart zou blijven bestaan
Toen was je weg, en mij laten staan in de kou
Ik wist het,
Dat je zo graag weg wou
Het leek jou de juiste zet
Maar waarom zo snel? Dat ik je langer missen zou ?
Je blijft voor altijd in mijn gedachten,
Onze herinneringen blijven bij mij
Misschien dat dit ooit de pijn een beetje zal verzachten,
Vooral nu ik weet, dat je hebt wat je wou, je bent echt vrij
Mijn troosteloze blik staart uit het raam
Is het echt al zolang geleden?
Dat ik jou heb moeten laten gaan?
Ik weet het nog zo goed,
Die dag dat ik het te horen kreeg
Voor mijn ogen werd het zo zwart als roet
Ik miste je meteen, ik voelde me zo leeg
De schuldige ben ik
Want ik was toch je vriendin die je helpen moest?
Toen ik je brieven las, gaf ik geen kik
Ik durfde niets, en hield me koest
Jij, diegene waar ik zoveel om gaf
Je bent zomaar gegaan
En ik kon niets doen, en voelde me zo laf
Ik had je moeten tegenhouden.. Alweer een traan
Nu ben ik je kwijt,
En ik wil je terug, hier bij mij
Misschien dat het gevoel vergaat, van tijd tot tijd
Maar aan de andere kant je hebt wat je wou, je bent echt vrij
Je zei dat je wilde gaan,
Maar dat je me altijd missen zou
Dat je altijd in mijn hart zou blijven bestaan
Toen was je weg, en mij laten staan in de kou
Ik wist het,
Dat je zo graag weg wou
Het leek jou de juiste zet
Maar waarom zo snel? Dat ik je langer missen zou ?
Je blijft voor altijd in mijn gedachten,
Onze herinneringen blijven bij mij
Misschien dat dit ooit de pijn een beetje zal verzachten,
Vooral nu ik weet, dat je hebt wat je wou, je bent echt vrij
Reacties op dit gedicht
| melaniiee-e: | Dinsdag, december 08, 2009 11:41 |
| m''n vriendje heeft het gisteren -nogniet definitief- uitgemaakt. ik kan me heel goed in je gedicht plaatsen.:( | |
| Lia : | Zaterdag, april 16, 2005 17:03 |
| sterkte pugatory... knuf,Lia | |
| Will Hanssen: | Zaterdag, april 16, 2005 15:26 |
| Wat een rakend gedicht.... stilmakend mooi verwoord. Ik wens je heel veel sterkte. Liefs, Will |
|
| Jilliej: | Zaterdag, april 16, 2005 14:05 |
| Heel erg mooi Veel sterkte Liefs, Jill |
|
| Lindsay Amy: | Zaterdag, april 16, 2005 11:49 |
| Pff..ben der stil van...Mooi gedicht..en sterkte.. Kus Lindsay |
|
Over dit gedicht
| Auteur: purgatory | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2005 | ||
| Thema's: | ||