zo stil
Zo stil als de wind
roep ik om je armen
als een deken om me heen
hopend dat ze mij kunnen verwarmen
zo luid als een trein
smeek ik om je lichaam tegen het mijne aan
wij met twee alleen
een moment waarin jij en ik alleen bestaan
zo donder als de nacht
klopt mijn hart vol verlangen
opzoek naar het licht
wetende dat ik het met jou kan vangen
roep ik om je armen
als een deken om me heen
hopend dat ze mij kunnen verwarmen
zo luid als een trein
smeek ik om je lichaam tegen het mijne aan
wij met twee alleen
een moment waarin jij en ik alleen bestaan
zo donder als de nacht
klopt mijn hart vol verlangen
opzoek naar het licht
wetende dat ik het met jou kan vangen
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Zaterdag, april 16, 2005 17:07 |
| Heel erg mooi en liefdevol geschreven, ondanks het kleine foutje tóch heel erg mooi verwoord. Liefs, Will |
|
| hiljaa: | Zaterdag, april 16, 2005 16:23 |
| toch mooi verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| lariske: | Zaterdag, april 16, 2005 14:51 |
| er staat een foutje in de tekst, donder, moet donker zijn, sorry hiervoor | |
| lariske: | Zaterdag, april 16, 2005 14:50 |
Over dit gedicht
| Auteur: lariske | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2005 | ||
| Thema's: | ||