De val van de prins op het witte pa
Ik ben een beetje ontgoocheld in je
Je hebt me mijn illusie ontnomen
Ineens was dagdromen voorbij
Mijn ergste nachtmerrie was een feit
Jij met al je sterke woorden
Deed me keer op keer geloven
Dat jij mijn ware prins was
Op het witte paard
Gelukkig voor mij
Jammer voor jou
Maar ik ben erachter gekomen
Je bent voor velen de ware prins
Nu ik ontwaakte,
Of beter wakker geschud werd
Hoop ik dat je voor alle meisjes
Voor eeuwig van je paard mag vallen…
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Zondag, april 17, 2005 10:09 |
| Eens :) Sterker nog - ik hoop dat zelfs het paard hardhollend de benen neemt ;) kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Valeriaantje | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2005 | ||
| Thema's: | ||