Een lach en een traan.
Een lach en een traan
Christa hoe kan ik jouw roep weerstaan
het lachen zou mij dan vergaan
als tot mij is door gedrongen
dat jouw liefde mij zo wordt toe gezongen.
Dan zijn er geen geheimen meer
maar bemin ik jou keer op keer
jou gedachten leg je bloot
en ontvouw je in mijn schoot.
Ik raak dan zeer verward
Je verwarmt dan mijn hart
terwijl ik lach en huil
weet ik dat ik jou nooit meer ruil.
Door jouw vertrouwen aan mij te geven
doet ons in wederzijds vertrouwen leven
de vreugde die ik heb gemist
heb ik bij jou weer opgevist.
Als jij mijn hart verwarmen wil
staat het voor jou ook nooit meer stil
maar blijft eeuwig voor jou kloppen
onze liefde is dan niet meer te stoppen.
Wij zullen elkaar verstaan als ik jou kan krijgen
terwijl wij samen zwijgen
Ik heb je lief zo als ik je ken
dus blijf altijd zo als je ben.
Dit Christa is wat ik bedoel
bepaal gerust je eigen doel
ik geef jou de ruimte om te leren
elkander wederzijds te begeren.
Dus volg ik de liefde van je hart
en maak met jou een nieuwe start
die eindeloos vergeven kan
kom wij maken er beiden nog iets van.
DdJ.
berust elke overeenkomst met de naam
in het gedicht op een zekere toevalligheid.
Reacties op dit gedicht
| Lia : | Zondag, april 17, 2005 11:56 |
| prachtig.....ben dol op de candlelightserie... knuf, Lia |
|
| Raira (Ria): | Zondag, april 17, 2005 10:46 |
| Ik herken echt niemand in dit gedicht... grijnsss maar ik ken wel een Christa hier die ik ook zeer waardeer een prachtmens weer een mooi gedicht van je liefs Ria |
|
| sunset: | Zondag, april 17, 2005 10:32 |
| Heb je nog wel heel veel 'vrouwennamen' hier te gaan Dolf ;~). Liefs (en een prettige zondag) / sunset |
|
| christina: | Zondag, april 17, 2005 09:18 |
| :) wat leuk wat mooi laat mij nu ook toevallig Christa heten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2005 | ||
| Thema's: | ||