bloempjes
weer zo koel
hoofdpijn, prikkende ogen
zo'n vervelend gevoel
heb je me nu weer belogen?
Ik snik het uit
heel hard krijsend
af en toe zonder geluid
de pijn is te veel eisend
mijn geluksgevoel is veroverd
ik wil dat je me voedt als een plant
onze liefde is betoverd
door de haat, zo ambetant
nauwelijks krijg ik licht
andere bloempjes help je wel
tranen vloeien over mijn gezicht
gekwetst, de pijn te fel
hoofdpijn, prikkende ogen
zo'n vervelend gevoel
heb je me nu weer belogen?
Ik snik het uit
heel hard krijsend
af en toe zonder geluid
de pijn is te veel eisend
mijn geluksgevoel is veroverd
ik wil dat je me voedt als een plant
onze liefde is betoverd
door de haat, zo ambetant
nauwelijks krijg ik licht
andere bloempjes help je wel
tranen vloeien over mijn gezicht
gekwetst, de pijn te fel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: zwartwitje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2005 | ||
| Thema's: | ||