- Aan de rand van de bron -
Ik schrijf tussen de regels door
woorden van geluk en hoop.
Af en toe een druppel wijsheid
en een handvol liefde...
In de verte zwevende meeuwen
in de dakgoot een koolmees
Splitsingen van de aarde
golven van de zon
Tranen van nieuw leven
de dood die ooit begon
De takken bloeien
maar de stam is dood
Een lammetje rent heen en weer
zonder poten
Wat is dan geluk
of hoop?
Gekleurd gras onder mijn voeten
zwarte bloemen heffen hun ogen op
Bloedende monden kussen handen
en er wordt gedeeld
o God, er wordt geschreeuwd
geheeld wat is gebroken
opnieuw gelijmd
tot de kruik breekt...
aan de rand van de bron
Krakend splijt het hout doormidden
huilend valt het lammetje dood
en het water vlamt
overspoelt
stolt in massa's
kruipt dan terug in haar schulp
Onstuimig springt ze op
de hoop
diep van binnen
Ze barst uit in vreugde
het geluk
van verder kijken
door angst
en ellende
dwars door de dood
dringt diep in het leven door...