mijn lichaam
Leegte diep vanbinnen.
Lichaam schruilend van de pijn.
Tranen steeds verdringen.
Zo kan het niet blijven zijn.
Krassen gesneden in mijn arm.
Waarom duurt alles zolang?
Weg uit deze wereld wil ik gaan.
Ergens heel ver hier vandaan.
Vluchten uit het verleden en heden.
Waarschijnlijk stom en egoïstisch, misschien overdreven?
Maar mijn lichaam laat niets meer toe.
Ik ben alles zo ontzettend moe.
Lichaam schruilend van de pijn.
Tranen steeds verdringen.
Zo kan het niet blijven zijn.
Krassen gesneden in mijn arm.
Waarom duurt alles zolang?
Weg uit deze wereld wil ik gaan.
Ergens heel ver hier vandaan.
Vluchten uit het verleden en heden.
Waarschijnlijk stom en egoïstisch, misschien overdreven?
Maar mijn lichaam laat niets meer toe.
Ik ben alles zo ontzettend moe.
Reacties op dit gedicht
| miekemuis: | Woensdag, juli 20, 2005 23:27 |
| Wauw, ongelooflijk mooi geschreven! Blijven vechten meid! Als je wil mag je me altijd mailen. Kus en knuffel, -miekemuis- |
|
| scientist: | Woensdag, april 20, 2005 14:41 |
| Schruilen... samentrekking van schreeuwen, schreien, huilen en schruwelen? Zo klinkt het toch. Wie zoiets voelt en schrijft kan trouwens niet egoïstisch zijn. Heel veel liefs |
|
| **a girl**: | Maandag, april 18, 2005 13:21 |
| heel mooi verwoord, ik begrijp je goed je kan me mailen als je erover wilt praten. |
|
| blubje: | Zondag, april 17, 2005 21:02 |
| waw mooi geschreven ! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: black__angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2005 | ||
| Thema's: | ||