...Stekende pijn...
...Stekende pijn...
Je meldde je aan,
ik voelde de tranen naar boven komen...
Ik rende naar mijn kamer
Daar kan mijn verdriet te voorschijn laten komen
Mijn hart doet zo'n pijn,
Ik wil er niet meer zijn.
Kvoel me zo alleen met mijn verdriet
Wil het laten tonen maar niemand begrijpt egt heel goed!
Daarom hou ik het mezelf maar voor mezelf.
Al je woorden bezorgen me zo'n stekende pijn!
Ben ik het eigenlijk nog waard om hier te zijn?
Zou beter naar mijn vader toegaan
ver weg van alle pijn en verdriet
en verweg van jou...
Je meldde je aan,
ik voelde de tranen naar boven komen...
Ik rende naar mijn kamer
Daar kan mijn verdriet te voorschijn laten komen
Mijn hart doet zo'n pijn,
Ik wil er niet meer zijn.
Kvoel me zo alleen met mijn verdriet
Wil het laten tonen maar niemand begrijpt egt heel goed!
Daarom hou ik het mezelf maar voor mezelf.
Al je woorden bezorgen me zo'n stekende pijn!
Ben ik het eigenlijk nog waard om hier te zijn?
Zou beter naar mijn vader toegaan
ver weg van alle pijn en verdriet
en verweg van jou...
Reacties op dit gedicht
| Miss..: | Maandag, april 18, 2005 18:40 |
| Hee... echt een mooi gescheven.. Je moet je niet schamen voor je verdriet dat doe ik ook altijd..maar Kop Op! Liefs Femke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *lieverdjeuh* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2005 | ||
| Thema's: | ||