Achter het niets
Achter het Niets
Schuilt de angst van het wezen
En onder het licht van de manen
Blijft het sterven aan het wateroppvervlak
Eenzaam als het levend blad
Op de door de herfst gekwelde boom
Lege nerven begeren leven
Alsof door de mensheid gedood
Maar 's nachts als zij die nog durven
Even terug naar binnen gaan
Zal karma misschien ook ons vergeten
Wij die nergens anders kunnen heengaan
Wij die verlangen naar het wezen
Achter het Niets
Reacties op dit gedicht
| Lois: | Dinsdag, april 19, 2005 21:41 |
| k dacht k moet meer gedichten van jou lezen, en jah hoor, gedicht over het gevoel wat ik als onbeschrijflijk voor hiel. prachtig !!! ZZippo |
|
| Vervelende meid: | Maandag, april 18, 2005 20:35 |
| Moeilijk achter het niets verstoppen ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Neverlander | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2005 | ||
| Thema's: | ||