De zielsspiegel...
De stille woorden, tot een traan bewogen
maar ik kan niet antwoorden
want wat ik zie is een reflectie
van de liefde mijn ogen
Die diepte nog nooit tevoren
in mijn blikken gemeten
die donkeren kraaltjes
hebben hun glans verloren
opeens is het van mij af te lezen
M'n zielsspiegel kwam naar buiten
En toonde een deel van mijn werkelijkheid
en heeft mijn verdriet bewezen..
maar ik kan niet antwoorden
want wat ik zie is een reflectie
van de liefde mijn ogen
Die diepte nog nooit tevoren
in mijn blikken gemeten
die donkeren kraaltjes
hebben hun glans verloren
opeens is het van mij af te lezen
M'n zielsspiegel kwam naar buiten
En toonde een deel van mijn werkelijkheid
en heeft mijn verdriet bewezen..
Reacties op dit gedicht
| flores: | Maandag, april 18, 2005 22:34 |
| Mooi...Had het wel willen zien, en misschien wat voor je kunnen betekenen... Maar alsnog: liefs en sterkte... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: heavenless | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2005 | ||
| Thema's: | ||