Zoals een roos verwelkt
maar zijn doorns blijven bestaan
Zo word mijn leven nu
te moeilijk om mee door te gaan
Zoals vuur ons leven verwarmt
maar toch mensen brand
Zo ben ik heftig op zoek
naar mijn gezond verstand
Zoals water men kalmeerd
maar ook levens neemt
Zo voel ik me steeds
van deze wereld vervreemd
Zoals jij mij gelukkig maakt
maar ook zorgt voor onzekerheid
Zo denk ik keer op keer
was ik maar verleden tijd
-Cyndi-
PoemGirl14: | Maandag, december 19, 2005 16:37 |
Prachtig!Geef niet op. | |
into: | Maandag, april 18, 2005 21:37 |
mooi | |
Auteur: MyPoemsSuck | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2005 | ||
Thema's: |