Mijn ongehoorzame hand
Mijn ongehoorzame hand
Verwonderd ziet mijn hart
Dat mijn hand durft te reiken
Maar ik te laf ben om te kijken
En de angst mij verwart
Want aan de andere zijde van mijn muur
Zou iemand kunnen staan
Die mijn hand niet laat gaan
In mijn donkerste uur
Die donkere uren zijn van mij
Ik kies om niet te delen
Mijn wonden zelf te helen
En geen mens mag te dichtbij
Maar mijn ongehoorzame hand
Heeft kennelijk gevonden een andere baas
Luistert slechts nog naar de eenzame dwaas
Die beukt op de muur van mijn verstand
Verwonderd ziet mijn hart
Dat mijn hand durft te reiken
Maar ik te laf ben om te kijken
En de angst mij verwart
Want aan de andere zijde van mijn muur
Zou iemand kunnen staan
Die mijn hand niet laat gaan
In mijn donkerste uur
Die donkere uren zijn van mij
Ik kies om niet te delen
Mijn wonden zelf te helen
En geen mens mag te dichtbij
Maar mijn ongehoorzame hand
Heeft kennelijk gevonden een andere baas
Luistert slechts nog naar de eenzame dwaas
Die beukt op de muur van mijn verstand
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Dinsdag, april 19, 2005 18:23 |
| mooi verwoord en geschreven. groet moongir1982 |
|
| hiljaa: | Dinsdag, april 19, 2005 15:15 |
| mooi verwoord! en luister eens naar je hart knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Dinsdag, april 19, 2005 11:18 |
| Prachtig, mooi delend dit. Liefs / sunset PS: En laat je hand maar zijn eigen weg gaan. Dan volgt de rest automatisch wel. |
|
| de nifter: | Dinsdag, april 19, 2005 08:33 |
| zo!! een mooi stukje poëzie!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2005 | ||
| Thema's: | ||