# # Vraag zonder antwoordt # #
Ik lig hier op de grond.
Starend naar het plafond.
Proberen te denken aan de goede tijden,
die ik me niet herinner.
Ik zei zo tegen mezelf:
'Ik heb wel goede tijden gehad.
Maar waarom herinner ik me die niet?
Zou het kunnen dat ik alleen de negatieve dingen onthoud?'.
Ik kon er geen antwoordt op geven,
en verder was er niemand anders.
Daar lag ik dan.
Met een vraag,
maar nog geen antwoordt.
En zo,
lig ik elke dag weer,
maar dan met een andere vraag,
Zonder antwoordt.
That's just the way it is, things will never be the same..
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Dinsdag, april 19, 2005 15:45 |
| Stop!.....stop..... stop met vragen, en...het antwoord dient zich vanzelf aan.... Mooi gedicht! Liefs, Will |
|
| hiljaa: | Dinsdag, april 19, 2005 15:00 |
| antwoorden zonder vragen! die heb ik genoeg! maar HET antwoord blijft achter! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Dinsdag, april 19, 2005 10:48 |
| Je kunt ook, als je wilt, je eigen zelfgemaakte kring doorbreken hoor. Mooi. Liefs / sunset |
|
| psych: | Dinsdag, april 19, 2005 08:56 |
| liefs,,,elze,,, | |
| Innerchild: | Dinsdag, april 19, 2005 08:37 |
| Ik herken het gevoel ... toch mag je een altijd weer opstaan ... die keuze heb je zelf ! Warme groet / Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dimer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2005 | ||
| Thema's: | ||