Duogedicht met Ike
*~ Ode aan de Zon ~*
Zon, die mijn pad verlicht
met heldere stralen schijn je
het licht valt voor mijn voeten
bekrachtigt elke stap
Zon die de wereld kleur geeft
opkomt met de regenboog
de gulden middenweg wijst
en een zegen geeft aan leven
Elke dag mijn lach weer waard
versterkt de aarde in de groei
het levenspad uit diepe mist
ontloken uit het zwart
Iedere zomer vol warmte
straal je groots geluk
geef je warmte en liefde
aan alle levende mensen
leef je leven van dag tot dag!
Ike en LizDichter
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Dinsdag, april 19, 2005 22:39 |
| wat een heerlijk, zonnig gedicht! super tekst, ondersteund door de goed gekozen achtergrond! xxx Mathilde | |
| hiljaa: | Dinsdag, april 19, 2005 19:07 |
| ontloken uit het zwart!!! prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
| lost_paradise: | Dinsdag, april 19, 2005 17:49 |
| Wauw,mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2005 | ||
| Thema's: | ||