Als een stok op de grond
De dag heeft lang genoeg geduurd,
zwijg je barstend en stuurt met gesloten handen
het donker naar me toe.
Ik ben er en ik proef het al, de pijn
met een klap tussen de deur, ik hoor
je vallen nog voor je struikelt.
De snavel van de eerste blinde vogel
vlamt de zoveelste ochtend aan, en je rug
bergt de problemen op.
’t Zijn zo’n dikke bulten.
En het maakt je gek, morgen,
het breken en het niets dat steeds opnieuw
onverdiend achterblijft.
Als een stok op de grond.
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Maandag, april 25, 2005 09:10 |
| miljaar, jij schiet raak !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Jef | |
| -Rosa-: | Zaterdag, april 23, 2005 17:10 |
| Ode aan Zilke! | |
| kamerjong: | Donderdag, april 21, 2005 20:11 |
| applaus! een van de beste gedichten die ik op deze site heb gezien tot nog toe. | |
| Oorlam: | Donderdag, april 21, 2005 13:44 |
| zo je bent een meester in "het vierkante meter oog in oog" schrijven | |
| de nifter: | Woensdag, april 20, 2005 21:57 |
| op zn zachtst gezegd een zeer apart gedicht | |
| Alter_Ego: | Woensdag, april 20, 2005 21:00 |
| zo, deze ga ik zo nog even overlezen as vriend van mij zn raggende electrische gitaar neerlegt :) ik zit midden in een grote ontploffing die ik kamer-verbouwing noem dus kan even duren voor ik weer internet heb... :) maar ik doe mn best enneh tis geen frans ;) T |
|
| Hannepon: | Woensdag, april 20, 2005 19:45 |
Al die woorden samen vormen zo'n mooi geheel...en elk woord apart is zo bangelijk echt! Ik ril als ik het lees... xxx me xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2005 | ||
| Thema's: | ||