wanneer een gezamenlijk vooroordeel
groepsverband wordt:
ik houd mijn mond
wanneer collectief overgewicht
een ziekte van een maatschappij:
ik val af en verklaar mezelf gezond
de individualist in mij wil altijd schoppen
in moeders buik zo puur
er zijn geen banden
het kind in mij,
geen cynisme
geen teleurstelling, slechts verwachting:
ik verkoop mijn huid, nooit duur, nooit duur
ieder moment
een nieuwe oerknal
het begin van vele paden
naast elkaar, niet één goed
of slechts slecht
die vicieuze cirkel breek ik open
desnoods bruut met veel geweld
van A naar B nooit meer via C
wiskundig bewijs ik mezelf tot held
begin wordt einde, voor niemand een valse start
slechts duivels en nergens advocaten!
en wat krom is
praat ik recht
| Lia : | Donderdag, april 21, 2005 20:26 |
| lullen als brugman.. tja.. | |
| Nicole Boekestijn: | Donderdag, april 21, 2005 15:42 |
| Bijzonder gedicht. Goed geschreven! | |
| de nifter: | Donderdag, april 21, 2005 12:58 |
| eens zien of je mn oma recht kan lullen. ze is wel hardhoren dus dat wordt LUID EN DUIDELIJK praten!! | |
| Klaes: | Donderdag, april 21, 2005 11:38 |
| Ware filosofie,Jean Satre! *) vr.gr. Klaes |
|
| Oorlam: | Donderdag, april 21, 2005 11:19 |
| idd wie heeft de democratie ooit uitgevonden grrrrr hehe | |
| Semara : | Donderdag, april 21, 2005 10:52 |
| nou...!! dan hou jij nooit op met praten succes ermee....gheghe knuf semara |
|
| Auteur: Jan Schaap | ||
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2005 | ||
| Thema's: | ||