Jij kwetste me...
Blij dat het is goedgekomen
want mijn traantjes blijven maar stromen...
je zegt dat je niet meer van me houd
en me meer als een gewone vriendin beschoud...
krijg nog meer traantjes in men ogen,
probeer ze snel af te drogen...
Dat je me kwetste snapte je niet,
maar je hoorde mijn woorden,ze zaten vol van verdriet...
dan zeg je opeens,het is maar een grap
om het goed te make,zette jij wel de eerste stap
Maar de angst om je te verliezen is groot
want jij bent de ware,waar ik mijn hart aan bood...
Wat je zei was dom,
maar ik weet,je voelt je net als mij...zo stom...
ik heb jou vergeven,
want ik wil bij je blijven,voor de rest van men leven...
want mijn traantjes blijven maar stromen...
je zegt dat je niet meer van me houd
en me meer als een gewone vriendin beschoud...
krijg nog meer traantjes in men ogen,
probeer ze snel af te drogen...
Dat je me kwetste snapte je niet,
maar je hoorde mijn woorden,ze zaten vol van verdriet...
dan zeg je opeens,het is maar een grap
om het goed te make,zette jij wel de eerste stap
Maar de angst om je te verliezen is groot
want jij bent de ware,waar ik mijn hart aan bood...
Wat je zei was dom,
maar ik weet,je voelt je net als mij...zo stom...
ik heb jou vergeven,
want ik wil bij je blijven,voor de rest van men leven...
Reacties op dit gedicht
| BrokenGirl1989: | Donderdag, april 21, 2005 17:01 |
| Wauw... mooi gedichtje... ik snap hoe je je moet voelen... zoiets had ik ook met mijn ex... hij heeft mij voor zijn ex verlaten...maargoed, life goes on... Sterkte ermee! Liefs, Rachel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: liveyourlife | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2005 | ||
| Thema's: | ||