Ik voel me hopeloos en overspoeld door vergetelheid,
Mijn nachtmerrie houdt zich schuil.
Het bezoedelde zonlicht laat de gapende kuilen van ongenoegen zien terwijl ik teer op de verrotting van mijn ziel.
De geest verwilderd en door hulpeloosheid overmand onthuld dit eeuwigdurende moment het voortkruipende dag.
Ik wil de vuiligheid uitbraken en verpulveren maar zoek mijn toevlucht tot de kwelling van beloftes wat geenszins verlicht.
Troosteloos en vermoeid kijk ik geboeid met halfgesloten ogen naar de vallende schemering.
En zonder pijn en moeite te besparen
word ook hier de broek er onder genoemd.
* en PLEASSE laat deze dag snel gaan *