Suikerwerken vleugels


Hoog kan ik niet vliegen
met vleugels die me bedriegen.
Het suikerwerk smelt in de regen.
Als gestrande vlinder kom je me tegen.

Bloemen van papier
liggen in mijn tuin als sier.
De zon doet de letters verbleken.
Mijn lijve blijft in gebreke.

Zo kan ik niet leven,
naar hoop wil ik streven.
Een frisse wind in de lucht,
‘k strek mijn vleugels voor een vlucht.

Boven in de wolken
die vlinders veel bevolken
is er vrijheid, is er rust.
Daar wordt mijn hartje graag gesust.

Maar hoog kan ik niet vliegen
met vleugels die me bedriegen.
Het suikerwerk smelt in de regen.
Als gestrande vlinder kom je me tegen.

Doorweekt en zielsalleen,
papieren bloemen om me heen.
Ik maak mij vleugels van kristal
en hoop dat ik er geraken zal.