De lieve zwerver
Als de wind waait
En de bomen kraken
Dan zullen de vogels
Over hun nestje waken
De zon is gezakt
De kindjes zijn binnen
De nacht is gereed
Om zo te beginnen
Alles is weg
Alsof het nooit was geweest
Je begint het te missen
Het daglicht het meest
Daar sta je dan
Helemaal alleen
Geen idee wat je moet
Waar ga je heen
Zittend op een bankje
Verzonken in gedachten
Denkend aan morgen
Niets anders dan wachten
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Vrijdag, april 22, 2005 20:19 |
| Het vooruitstrevend ritme bevalt me wel. Al mocht het tempo nog wat meer afremmen naar het slot aangezien eenzaamheid en wachten meestal net wel lang duren en niet zo snel voorbij gaan. Hopelijk gaat de zon snel weer op en verdrijft ie met warmte de eenzaamheid. |
|
| Channeke: | Vrijdag, april 22, 2005 18:14 |
| wauw niejse...vet mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Deadeye Rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2005 | ||
| Thema's: | ||